İKLİM VE COĞRAFİ DURUM

Doğusu: Alaşehir, Batısı: Ödemiş, Kuzeyi: Salihli, Güneyi: Nazilli ile çevrili olan ilçemizin yüzölçümü 58.562 hektar olup, arazinin % 17' si tarıma elverişli, kalan kısmı ise mera ve orman karakterindedir. Rakımı 310 metredir. İlçede karakteristik Akdeniz iklimi hüküm sürmektedir. ilçe etrafını çevreleyen dağlarda mayıs ayına kadar kalkmayan kar görülmekte ise de ilçe merkezinde etkin kar yağışı görülmez.

İlçede akarsu olarak, Bozdağların batı yamacında bulunan Çatak ve Dokuzlar köyleri civarından doğan Küçük Menderes nehri ilçe merkezinden geçmektedir.

İlçemizde Akdeniz ikliminin İç Ege tipi hüküm sürmektedir. Yazları sıcak ve kurak, kışları soğuk ve yağışlıdır. İklim, ova kısmında ılıman, yüksek kısımlarda biraz serttir. Ancak, Ocak ayı ısı ortalaması 10, Şubat ayı ısı ortalaması 8 derece civarındadır. Yazları sıcaklık gölgede 37-38 derece civarındadır ama son yıllarda bu ortalama 40-42 dereceye kadar yükselmeye başlamıştır. En sıcak aylar Temmuz ve Ağustos'tur. Kışın yükseklerde kar yağışı da görülür. En yağışlı ay Aralık'tır, genellikle Kasım-Mayıs ayları arası yağış görülür. Kiraz ovasına, özellikle de ilçe merkezine kar hemen hemen hiç yağmaz. Ancak Kiraz'ı çevreleyen dağların doruklarında görülür. Ancak yüksek tepelere; Çavuş Dağı, Altınoluk (Kayacıkhisar), İğdeli gibi yerlere kış aylarında oldukça yoğun kar yağmaktadır. Özellikle Bozdağ ve Beydağ'da kar kuyuları bulunmaktadır. Kışın yükseklere yağan kar sayesinde, yaz aylarında sadece Kiraz, Ödemiş ve çevresine ait bir tür içecek olan "Kar Helvası" yapılmaktadır.

Yağmur başlarsa, uzun süre yağar. Örneğin; bazı yıllar 2-3 gün sürdüğü görülmektedir. Tabii ki son yıllarda küresel ısınmanın da etkisiyle, yağışlar iyice azalmıştır. 

Kuzey-batıdan karayel, kuzey-doğudan poyraz, güney-batıdan lodos rüzgârları eser. Batı ve güney-batı rüzgârları kışın ılık eser ve bol yağmur getirir. Kuzey rüzgârları ise; soğuk eser ve kuraklık getirir. Lodos, Ege Denizi'nin etkisini Kiraz'a kadar getirir.

Son zamanlarda ağacın yararlarını daha iyi kavrayan halk çevresini ağaçlandırmaya, özellikle de meyve (kestane,ceviz,zeyin,kiraz,incir)veren gelir getiren ağaçlar dikmeye yönelmiştir. Bağ, bahçe ve tarım halkın geçim kaynağında önemli bir yer tutmaktadır.